THE PATH

"...Try it it, would be fun!

Where have you been forever dreamer?"

LIFE IS TO LEARN

I had never felt as I have felt in this special week and a half. It has been a new experience for me. Sometimes I have been happy, sometimes I have been sad but I have had always any illusion. However, in this days I have felt asleep, listless, I have needed to stay lying down. The moments when I slept were the best time of the day or nigth... and may be it is because the third only dream...

But one day, I don´t know very well why, the situation can change and it can become a bit or completely different, it could be through an unexpected set in the place where many dreams come true when you was just a child, or might be because your heart is throbbing blood in white and blue more, if it can be, than any single day. Or definitely, insomuch as in the night clothe you a new quilt which remember you that life is to learn giving you the best of the hugs you can get.

The hug or the smile of the people you need, the people who is important for you, coul help you to be another person that you weren´t yesterday inside the same body you have dress all your life. 

I feel therefore I am.

CUERDAS

"¡GOOOOOL, GOOOOOL! ¡EL NIÑO DE LA SILLA DE RUEDAS HA METIDO GOOOOL!!!"

"... La verdad es que... su cara era de alegría..."

WOULD YOU GIVE YOUR JACKET TO JOHANNES?

MI REALIDAD

"¿Qué puedo hacer para mejorar?
...Razones para desistir y
tiempo para imaginar...
Yo no necesito hablar para expresar una emoción...
... ... ... es mi única ambición"

HIRUGARRENEK...

Ahaztuen olerkiaren barruan aurkitu nituen nire inizialak, nire poesian ordea pasatakoak bai, baina ahantzitakoak ez. 

Gaueko argiak itzaltzean pizten ziren hitzak, noizbehinka besterik ez dituzte itzalak sortzen jada eta hor ni naiz errudun. 

Gustokoak ez ziren notak jotzen zuen musikari distortsionatua jo zuen bai eta ni hantxe prest bera entzuteko, baina inor ez abesti perfektuak kantatzen dituen abeslaria aditzeko. 

Momentu txarretan ezagutzen omen dira pertsonak, eta nire ustez onetan zein erdipurdikotan ere, baina hala bada bi norabideetan ezagutzen dira gizakiak, eta horra hor nire etsipena, axolagabetasunez ederki jantzitako etsi-pena. 

Ekialdeko haizeez eramandako historiak ere bertan dira, inoiz heldu ez den gero arte batekin agurtu zirenak, eta inongo konplikaziorik nahi ez zutenak baina badaezpada besteengan zailtasunak uzten erreztasuna erakutsi zutenak. Besarkada efektu bat ote ala modan omen dagoen bipolaritatearen errua besterik ez...

Eta zeresanik ez desagertutako ilusioez, herbereetan galduko ziren agian edo bapateko jeitsialdi berezi horren azpian iskutatuta egongo dira edo utopiak portzentualki banatzen dituen homeopata baten kontsultan... edo agian ez dira desagertu... auskalo, baina hauxe da orain eta hemen nire errealitatea.

"... Hirugarrenek amestu besterik ez dute egiten".